Mogę być sam, ale nie samotny!

...a czas płynie

Zdjęcie: Opracowanie własne, zakaz kopiowania.

- Co zamówimy do picia? Zapytała Ela patrząc w kartkę (Ela moja przyjaciółka jeszcze z czasów mieszkania w Polsce)

W tym czasie podchodzi kelnerka.

-Macie Państwo może Cosmopolitan ? -zapytałem.

Gdy kelnerka zaprzeczyła zamówiłem dla nas Mojito.

Coś innego ale również dobrego, gdy już z Elą byliśmy w połowie dopijania drugiego drinka Ela zaczęła mówić, 

-Wiesz najprawdopodobniej w następnym miesiącu otrzymam ważną wiadomość i to zadecyduje czy wracam do Polski na stałe.

-Do Polski ? Chcesz wrócić? -zapytałem z niedowierzaniem.

-Tak! tu jest mi ciężko...

Przerywając jej w połowie wypowiedzi, pytałem dalej,

-Ale co ty będzie w Polsce robić ? Zobacz masz mieszkanie, pracę, masz możliwości by tu coś zmienić. Powinnaś się ruszyć ( przez głowę przeszłą mi myśl, że chyba jestem ostatnią osobą, która powinna jej to powiedzieć)

-Oskar!, Tobie łatwo jest mówić, nie jesteś sam, masz Biga, to co innego, a ja ? -odrzekła zaciągając się papierosem, po wypuszczeniu dymku kontynuowała dalej-  z Jurkiem mi się nie ułożyło, chociaż on tez jest w Niemczech, ostatnio z Adamem, którego poznałam jak byłam w Polsce również nic konkretnego się nie klaruje.

Oskar, wy jesteście we dwoje to jest inaczej.

-Ela, przepraszam, ale znasz mnie. Ja w stosunku do Ciebie jestem szczery.

-Wiem, dlatego Tobie pierwszemu o tym mówię, bo wiem, że zawsze powiesz mi co myślisz, ale tym razem chcę by ktoś powiedział, "zrób to" rozumiesz?!

Pokiwałem przytakując, że rozumiem.

-Oskar, ja jestem inna, potrzebuje rodziny, bliskich, chcę mieć już spokojne życie. Ty masz Biga to jest zupełnie inaczej.

-Zrobisz jak uważasz, ja życzę Ci szczęścia, ale nawet gdybym rozstał się z Bigem do Polski nie wrócę!

-Nie? -odpowiedziała z niedowierzaniem i w sumie ze zdziwioną miną, 

-Nie Elu, bo dla mnie związek to nie całe moje życie. Biga nie było i też żyłem.

Po kliku Mojito Ela odprowadziła mnie na dworzec kolejowy. przede mną były prawie dwie godziny jazdy.

Wiele w tym czasie sobie myślałem. Jestem w związku a jestem samotny.

Może to zemną jest coś nie tak?. 

Mogę być sam, ale nigdy nie samotny.

Na mój stan ducha wpływa wiele czynników. 

Przede mną ciężki ale pozytywnie owocujący czas!

A może i chce od życia coś więcej niż przeciętny człowiek ? Czy to coś złego ?

Zresztą często taki zarzut słyszałem. "Oskar ty nie możesz normalnie jak wszyscy?!"

Przepraszam co znaczy normalnie jak wszyscy ?

Jeśli komuś smakuje bułka z serem to znaczy że mi też powinna ?

Mam już prawie 30 lat czuje to na każdym kroku. Czas ucieka, nie jest łaskawy a ja w końcu powinienem rozwinąć skrzydła, a czuje że ten czas się zbliża.