Translate

Poznajmy się :)

sobota, 19 lipca 2014

Miłość, wierność i uczciwość

Wracam do domu...


ślub
Zdjęcie: Opracowanie własne, zakaz kopiowania.

   
    Ledwo słońce wzbiło się za horyzont a ja z walizką wolnym krokiem idę chodnikiem na przystanek autobusowy. Z domu rodzinnego po krótkim urlopie wracam do mojego domu.
Poranną ciszę od czasu do czasu przerywał głos mamy, która towarzyszyła mi w drodze, do czasu gdy poprosiłem ją by dalej mnie nie odprowadzała.
Nie lubię pożegnań. Zawsze jest mi wtedy smutno. Jakbym już nigdy miał tam nie wrócić, albo nigdy już się z rodziną nie zobaczyć...
    Przytuliłem mamę starając się przekazać jak najwięcej miłości ile mogłem, a jednocześnie starałem się nie uronić ani jednej łzy.
     Poszedłem dalej. Co kilka metrów odwracałem się by zobaczyć jak mama wraca do domu, ale zawsze w tym samym momencie i ona spoglądała na mnie i z uśmiechem na twarzy machała mi ręką.
    Miało być inaczej, mogło być inaczej, gdyby wiedziała o mnie jak żyję.
A tymczasem wiem, że się martwi o mnie, że jestem oddalony od rodzinnego domu kilka set kilometrów.
Może byłaby spokojniejsza, gdyby wiedziała, że obok mnie jest osoba, która troszczy się o mnie. Ale nie wie... może się domyśla... ale nigdy nie usłyszała tego ode mnie!. 


     Kościelny ślub i wesele mojego brata. Kto by się spodziewał?!. Ale cóż przyszła bratowa (a w sumie już obecna) jest w ciąży, a rodzinę ma bardzo wierzącą więc to jakby było koleją rzeczy.
Nie mogłem nie pójść, chociaż przez ostatnie lata unikałem takich imprez. Tym razem nie mogłem.

      Grafitowy garnitur, biała koszula i czarny krawat. Klasycznie ale ja tak lubię.
Już wczesnym sobotnim porankiem razem z mamą pojechaliśmy do domu Panny młodej na błogosławieństwo.
      W końcu w kościele jeden z najważniejszych momentów, składanie przysięgi.
Spoglądałem na Młoda Parę i nie umiałem nie uronić łzy. Patrzyli na siebie takim szczerym wzrokiem, ze spokojem powtarzając za księdzem słowa przysięgi.
     W międzyczasie rozglądałem się dookoła za gośćmi a konkretniej za moim kuzynostwem z którymi raczej nie mam kontaktu.

       Pomimo moich obaw wszystko było dobrze, a nawet bardzo pozytywnie. Sam byłem zaskoczony.
Oczywiście dwóch moich kuzynów i ich żony zachowywali się tak jakby mnie nie znali. Ale pomyślałem sobie mam to gdzieś. Już na samym początku podszedłem do nich i zacząłem rozmowę. Byli zaskoczeni ale chyba tak jak ja pozytywnie.
Bawiłem się niesamowicie. Z parkietu schodziłem tylko po kieliszka, no i trochę ciasta :P
Dawno nie spędziłem tak miłego czasu z rodziną.

     Niedziela - czyli poprawiny. Atmosfera była taka sama jak dnia poprzedniego, z tym, że ze mną było coś nie tak.
Siedziałem przy stoliku i rozglądałem się dookoła. Smutno mi się zrobiło, że już w poniedziałek rano muszę wyjeżdżać. Nie dane mi było spędzić więcej czasu z bliskimi tak jakbym chciał.
Gdy nastał wieczór. Goście się już rozchodzili, ja również zacząłem się żegnać i zbierać do domu.
Mój brat gdy się z nim żegnałem przytulił mnie mocno i powiedział "Oskar, wiesz, że Cię kocham".

     Mój starszy brat... zawsze mieliśmy dobry kontakt, ale te słowa nigdy jeszcze nie padły.
Odwzajemniłem tymi samymi słowami, przytuliłem jeszcze raz i szybko schowałem się w taksówce każąc kierowcy odjeżdżać.


 

                

7 komentarzy:

  1. Widzisz! A tak nie chciałeś jechać na to wesele ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :)
      Lepiej pozytywnie się zaskoczyć jak miał bym się pozytywnie nakręcać a rozczarować :)
      Było fajnie ... :)

      Usuń
  2. Cieszę się, że wesele się udało. Że usłyszałeś miłe słowa od brata! To na pewno jest bardzo budujące!

    Doskonale rozumiem Cię, trudno jest trwać przy bliskich i trudno jest być świadom tego, że oni nie wiedzą, a Ty wiesz i ciężko jest zmienić wszystko by było inaczej, by wiedzieli i akceptowali.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie, dlatego takie życie jest troszkę ograniczające. Jak ja zazdroszczę tym , którzy mają to za sobą :)

      Usuń
  3. Powiem krótko - zazdroszczę!
    Ja niestety nie mam mam nadzieje jeszcze dobrej relacji z bratem choć mam nadzieje, że w niedalekiej przyszłości to się zmieni
    Pozdrawiam cieplutko ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Powiem krótko - zazdroszczę!
    Ja niestety nie mam mam nadzieje jeszcze dobrej relacji z bratem choć mam nadzieje, że w niedalekiej przyszłości to się zmieni
    Pozdrawiam cieplutko ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Moja ulubiona piosenka Justyny 😍

    OdpowiedzUsuń

Dzięki za uwagę :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...