Chęć do życia
Zdjęcie: Opracowanie własne, zakaz kopiowania. |
Jestem tym, kim może być każdy z nas, jeśli słucha swego serca. Człowiekiem, którego zachwyca tajemnica życia, który dostrzega cuda i czerpie radość z tego, co robi. Tyle tylko, że ten Inny - z lęku przed cierpieniem - nie pozwalał mi dotąd działać
(P.Coelho)
Chciała, żeby każdy wiedział, że jest dobra, wrażliwa, skora do pomocy.
Za wszelką cenę chciała być lubiana. Bóg jej podarował piękne życie, a ona z niego nie skorzystała.
Żebrała o miłość żyjąc życiem, które inni dla niej zaplanowali. Wszystko po to by pokazać jaka jest dobra
Nie uczciwie postąpiła wobec Boga, zmarnowała własne życie.
(P.Coelho)
Na nic wielka moc i siła, skoro Ty odmówisz jej wsparcia.
(T. a Kempis)
A co uczyniłeś z cudami, którymi Pan Bóg obsiał dni twoje? Co uczyniłeś z talentem, który powierzył ci Mistrz? Zakopałeś te dary głęboko w ziemi, gdyż bałeś się je utracić. I teraz została ci jedynie pewność, że zmarnowałeś własne życie
(P.Coelho)
Okazuje się, że w życiu nie zawsze jest tak, że możesz iść sobie spokojnie ulicą i zbierać jesienne liście z chodnika.
(O.O)
A w duszy mej pogrzeby bez orkiestr się wloką, w martwej ciszy - nadziei tylko słychać jęk..
Każdy samotnik, choćby się zaklinał, że tak nie jest, pozostanie samotny nie dlatego, że lubi, ale dlatego, że próbował stać się częścią świata, ale nie mógł, bo doznawał ciągłych rozczarowań ze strony ludzi.
(J. Picoult)
Nieprawda, że czas leczy rany i zaciera ślady. Może tylko łagodzi przykrywając wszystko osadem kolejnych przeżyć i zdarzeń. Ale to, co kiedyś bolało, w każdej chwili jest gotowe przebić się na wierzch i dopaść. Nie trzeba wiele, żeby przywołać dawne strachy i zmory. Gdyby nawet trwały w ukryciu, zepchnięte na samo dno, to przecież gniją gdzieś tam, na spodzie, i zatruwają duszę, zawsze pozostawiając jakiś ślad - w twarzy, w ruchach, w spojrzeniu - tworzą bariery psychiczne, kompleksy. Nie pomoże wódka, nie pomoże szarpanie się w skrajnościach, od usprawiedliwiania do potępiania.
(L.Nowakowski)
Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje. Można wtedy powiedzieć: "W tym ciel żył kiedyś człowiek
(P.Coelho)
Zazdroszczę ci rozstań i powrotów gdy miejsca wciąż jest dość na płacz i śmiech też kiedyś czułam tak jak ty dziś otulona wspomnieniami przyglądam się jak zapada zmierzch.
("Zazdroszczę Ci"-J.Steczkowska)
Lubię cytaty, niektóre chyba nawet zaczerpnę z tego wykazu:) Chyba się zgodzisz?
OdpowiedzUsuńPewnie ze tak :) jak masz cos to mozesz mi podrzucic :)
UsuńNasze życie.
OdpowiedzUsuńKiedyś trafiłem na ciekawy opis naszego życia w porównaniu ze słojem. Dało mi się to zapamiętać.
Niech to będzie w formie krótkiej historii:
Profesor filozofii stanął przed swymi studentami i położył przed sobą kilka przedmiotów.
Kiedy zaczęły się zajęcia, wziął spory słoik i wypełnił go po brzeg dużymi kamieniami.
Potem zapytał studentów, czy ich zdaniem słój jest pełny, oni zaś potwierdzili.
Wtedy profesor wziął pudełko żwiru, wsypał do słoika i lekko potrząsnął.
Żwir oczywiście stoczył się w wolną przestrzeń między kamieniami.
Profesor ponownie zapytał studentów, czy słoik jest pełny, a oni ze śmiechem przytaknęli.
Profesor wziął pudełko piasku i wsypał go, potrząsając słojem.
W ten sposób piasek wypełnił pozostałą jeszcze wolną przestrzeń.
Profesor powiedział: "Chciałbym, byście wiedzieli, że ten słój jest jak Wasze życie.
Kamienie - to ważne rzeczy w życiu: Wasza rodzina, Wasz partner, Wasze dzieci, Wasze zdrowie.
Gdyby nie było wszystkiego innego, Wasze życie i tak byłoby wypełnione.
Żwir - to inne, mniej ważne rzeczy: Wasza praca, Wasze mieszkanie, Wasz dom albo Wasze auto.
Piasek symbolizuje całkiem drobne rzeczy w życiu.
Jeżeli najpierw napełnicie słój piaskiem, nie będzie już miejsca na żwir, a tym bardziej na kamienie.
Tak jest też w życiu: Jeśli poświęcicie całą Waszą energię na drobne rzeczy, nie będziecie jej mieli na rzeczy istotne.
Dlatego dbajcie o rzeczy istotne - poświęcajcie czas Waszym dzieciom i Waszemu partnerowi, dbajcie o zdrowie.
Zostanie Wam jeszcze dość czasu na pracę, dom, zabawę itd.
Zważajcie przede wszystkim na duże kamienie - one są tym, co się naprawdę liczy. Reszta to piasek.
Po zajęciach jeden ze studentów wziął słój, wypełniony po brzeg kamieniami,
żwirem i piaskiem - nawet sam profesor zgodził się, że słój jest pełny.
Student bez problemu wlał do słoja butelkę piwa, które wypełniło resztę przestrzeni - teraz słój był naprawdę pełen.
Morał z tej historii - nieważne, jak bardzo jest wypełnione Wasze życie, zawsze jest jeszcze miejsce na „małe piwo...”
hmm:)
UsuńNa początku było dość poruszające :)
Tak czy inaczej wniosek jest jeden :)
Kontakt człowieka z człowiekiem jest najważniejszy :)
Ciekawy cytat o tym życiu w samotności z powodu rozczarowań innymi. Chętnie napisałbym, że to o mnie. Ale wiem, że nie zrobiłem wszystkiego, żeby udowodnić, że inni mnie rozczarowali, a nie, że sam unikam kolejnych rozczarowań.
OdpowiedzUsuń