Cosmopolitan

Będę tęsknił

Zdjęcie: Opracowanie własne, zakaz kopiowania.

16-luty-poniedziałek

   Po prawie trzech tygodniach mam niecałe trzy godziny tylko dla siebie. Jestem przez tę chwilę sam w domu. Mogę robić to co chcę bez słuchania marudzenia i sugestii czy pomysłów na inny sposób spędzania wolnego  czasu.

     Po urlopie nadszedł czas dnia "zwykłego". Big jest na spotkaniu ze znajomymi, ja zostałem sam.

Wieczorem niestety muszę iść do pracy, więc tak do końca nie mogę się zrelaksować.

Może zabrzmi to głupio ale cieszę się że urlop mam już za sobą. Był to piękny czas spędzony z moją rodziną oraz druga część na wyjeździe do Pragi z Bigem, brakowało mi jednak czasu tylko dla siebie.

Takiego czasu jak ten teraz. Zwykłego poranka z herbatą, słuchania muzyki, czy czytaniu blogów..

17-luty-wtorek

   W ostatnich trzech tygodniach miałem urlop. Jedną część spędziłem w domu rodzinnym. Tęskniłem za moja rodziną, tym bardziej z łezką w oku wspominam wspólnie spędzony czas. Drugą część spędziliśmy razem z Bigem na zwiedzaniu Pragi.

Już na wjeździe do centrum zachwyca swoim urokiem i zabytkową architekturą.

     Wieczorem postanowiliśmy poznać miasto od strony clubów i barów. Dlatego tez trafiliśmy do Pubu w stylu amerykańskim lat 50-60. Kelnerki ubrane w krótkie jasno różowe spódniczki chodziły z tackami między stolikami roznosząc zamówienia. Big zamówił standardowo piwo a ja chciałem posmakować drink COSMOPOLITAN- tak Cosmopolitan.

     Uśmiałem się gdy kelnerka z jeszcze większym uśmiechem niż mój postawiła drink na stoliku.

Finezyjny kształt kieliszka niczym miał się do stojącego obok kufla z piwem.

Później w karcie odczytałem że Cosmopolitan to ulubiony drink bohaterek mojego ulubionego serialu "Sex w wielkim mieście" No cóż lubię ten serial. 

     Powrocie do domu następnego dnia wybrałem się na zakupy by zaopatrzyć się w kieliszek do drinków.

     I w taki oto sposób sobotni wieczór spędziłem delektując się smakiem własnej roboty Cosmopolitan.

Nie był tak dobry jak ten zamówiony ale jak się nie ma tego co się lubi ...  :) 

     Kończę czytać "Brzoskwinie dla księdza proboszcza". Troszkę mi smutno.

Spacery ulicami Lansquente, zapach czekolady i odrobina magii wprowadzały mnie w dobry nastrój.

Będę tęsknił. Sam nie wiem czy za Vianne, która tak jak ja czasami przez zamknięte oczy wpatruje się w życie,  czy raczej za konserwatywnym i z pozoru chłodnym proboszczem Reynaud.

Jedno wiem na pewno!Nnapił bym się teraz prawdziwej gorącej czekolady.