Będzie dobrze

Zdjęcie: Opracowanie własne, zakaz kopiowania.

Gdy byłem ostatni raz w Polsce na urlopie w domu rodzinnym, rozmawiając z młodszą siostrą wyznałem jej, że jestem gejem i od sześciu lat jestem w związku.(zobacz poprzedni post link)

Na pierwszą reakcje odpowiedziała - OK, spoko, domyślałam się a na drugą - uuu... to nie wiedziałam.

Tak czy inaczej nasze relacje troszkę się zmieniły. Mamy częstszy kontakt ze sobą, taki bliższy. Zawsze pyta o to jak MY się miewamy, a nie jak tylko JA !

Jakiś czas temu zadzwoniła do mnie by pogadać. Rozstała się z jednym chłopakiem i chciała o tym ze mną porozmawiać.

Gdy ona chciała już kończyć wydusiłem z siebie "wiesz, muszę z mamą pogadać wiesz... o mnie i o tym wszystkim dookoła mnie".

Na co moja siostra lekko odparła-"Oskar, Mama wie, wszystko jest w porządku."

-Jak to wie ?

-Powiedziałam jej zaraz następnego dnia gdy wyjechałeś.

-No i ..?

- Była w lekkim szoku, ale jest dobrze i będzie dobrze.

Serce zaczęło mi bić jak dzwon. Cieszyłem się, że usłyszałem słowa "wszystko jest dobrze" chociaż nie wiedziałem co znaczy " była w lekkim szoku"?.

-No wiesz, domyślała się i była zaskoczona, że potwierdziłam jej przypuszczenia. Miała obawy do tego co ludzie będą mówić itd. Szybko wybiłam jej te myśli z głowy. Przecież liczy się nasze szczęście. Mówiłam jej, że Tobie było ciężko powiedzieć więc ja to powiedziałam.

-Powiedziałaś jej o Big-u ?

-Tak!(radosnym głosem) mówiłam jej, że z nim pisałam i że bardzo chętnie go poznam, bez żadnego "ale" i , że stoję po waszej stronie.

Moja młodsza siostra, poczułem się wolny, jak by ktoś odpiął mi kule u nogi. Wsparcie u osób najbliższych jest ważne. Wiedzieć, że ktoś Cię wspiera i ważne dla mnie było, że Mama to rozumie, że nie ma żalu za te kilka lat milczenia.

-A jak Mama? -zapytałem.

- No co?, nic! Rozumie Cie.

-Ciesze się brat (tak do siebie mówimy- siostra-brat, nie używamy imion, tak dla żartu), że mi o Tym powiedziałeś, że zaufałeś, wiedz, że zawsze możesz na mnie liczyć.

-Wiem, dzięki Ty na mnie również.

-Jak już mówiłam, każdy zasługuje na swoje szczęście, bez względu na to co mówi o tym religia, czy jak uczą rodzice, każdy zasługuje na swoje szczęście, prawda ?.

-Prawda, prawda.

-No właśnie!- odpowiedziała entuzjastycznie,- z czasem wszyscy się dowiedzą i zaakceptują, bo przecież, nie zmienisz swojego życia bo komuś ono nie odpowiada, muszą zaakceptować!.

Na tym nasza rozmowa się zakończyła.

Bardzo marzyłem o tym, by moja rodzina mogła mnie odwiedzić. Bym mógł Mamę zaprosić do nas do domu. By w końcu na tle rodziny nie być jak taka wydmuszka, człowiek , bez niczego, tylko całym sobą i tym co mam uczestniczyć w naszym wspólnym życiu.

Prawie siedem lat ukrywania swojego życia, tyle straconych chwil, to dużo. Czas którego się już nie przeżyje ponownie, przepadło, na szczęści to co przed nami, jest dla nas!

Już po Nowym Roku moja Mama i siostra odwiedzą nas.

Podczas rozmowy z Mamą przez skype, gdy już tak spokojnie ustalaliśmy termin jej wizyty nagle wtrąciła się moja niespełna pięcioletnia siostrzenica.

-Wujek a ty mieszkasz daleko od nas, nie?

-Tak

-I mieszkasz sam , nie?

-Tak ( nie mogliśmy rozmawiać zbyt szczerze gdyż było jeszcze kilka osób)

-A wiesz, że my Cie bardzo kochamy?

-Tak wiem, ja Was też bardzo kocham!

-No, bo jesteśmy rodziną, a rodzina musi się kochać.